رونالد جیمز ادواردز، ۷۵ ساله، به قتل غیرعمد اعتراف کرد

در ژانویه ۱۹۷۶، پائولین برازو صبح زود در حال ترک یک رستوران در کلگری دیده شد. RCMP اعلام کرد که جسد او چند ساعت بعد در غرب شهر پیدا شد. در ۳ مارس ۲۰۲۵، رونالد جیمز ادواردز پس از ۴۹ سال به قتل غیرعمد پائولین برازو اعتراف کرد. 

اشتراک‌گذاری اجتماعی
یک پرونده قتل قدیمی ۴۹ ساله در دادگاهی در کلگری بسته شد، جایی که هم قاتل و هم دختر نوجوان قربانی — که در زمان مرگ مادرش تنها هفت ماه داشت — برای اولین بار پس از اعلام اتهامات قتل، به طور عمومی صحبت کردند. 

رونالد جیمز ادواردز، که اکنون ۷۵ سال دارد، در ابتدا به اتهام قتل متهم شده بود، اما به قتل غیرعمد پائولین برازو، یک نوجوان ۱۶ ساله که در سال ۱۹۷۶ کشته شد، اعتراف کرد. 

قاضی رابرت آرمسترانگ از دادگاه عالی King's Bench پیشنهاد مشترک دادستان پاتریک بیگ و وکیل مدافع پاول میلچارک برای حکم ۶ سال و نیم حبس را پذیرفت. ادواردز با احتساب مدت زمان بازداشت، ۴ سال و نیم دیگر باید در زندان بماند. 

هر دو، برازو و ادواردز، از تبار Métis (متیس) هستند. 

«هیچ خاطره‌ای وجود ندارد»
ترسی، دختر برازو، در بیانیه‌ای تأثیرگذار گفت: «هیچ خاطره‌ای وجود ندارد. هیچ چیزی بین من و مادرم به اشتراک گذاشته نشد، هیچ خنده‌ای، هیچ لبخندی. ما فرصتی برای تجربه عشق مادر و دختری نداشتیم.» 

در سال ۲۰۲۳، ادواردز که در زمان قتل ۲۶ سال داشت، در خانه‌اش در ساندره دستگیر شد. این دستگیری پس از تحقیقات ژنتیکی و استفاده از تکنولوژی شناسایی اجدادی (IGG) توسط RCMP و پلیس کلگری انجام شد. 

«من متأسفم»
ادواردز، مردی ریزنقش با موهای تیره و ریش بلند خاکستری، در دادگاه فرصت یافت تا صحبت کند. او با چشمانی اشک‌آلود از ترسی عذرخواهی کرد و گفت: «متأسفم که مادرت قبل از اینکه فرصت شناختش را داشته باشی، از تو گرفته شد. من یک مرد جوان مست بودم… فکر نمی‌کنم توانایی احساس چیزی را داشتم، فقط همه چیز را با الکل فراموش می‌کردم.» 

در سال ۱۹۷۶، برازو به تازگی از یورکتون، ساسکاچوان، به کلگری نقل مکان کرده بود و یک نوزاد داشت. او در شب ۸ ژانویه و ساعات اولیه صبح ۹ ژانویه ۱۹۷۶ با دوستان و خانواده‌اش وقت می‌گذراند. 

گروه در رستوران Peppe's Pizza در خیابان ۱۷ام غذا خوردند. برازو دستکش‌هایش را گم کرد و حدود ساعت ۳:۳۰ صبح به تنهایی برای پیدا کردن آنها به رستوران بازگشت. 

جزئیات جنایت
جزئیات جنایت از بیانیه توافق‌شده‌ای که توسط دادستان بیگ قرائت شد، به دست آمد. بر اساس این سند، ادواردز آن شب در اطراف خیابان ۱۷ام و خیابان دوم رانندگی می‌کرد و قربانی را سوار ماشینش کرد، به این تصور که او یک زن خیابانی است. 

ادواردز او را به جاده‌ای خلوت در خارج از محدوده شهر برد، جایی که دو نفر «رابطه جنسی داوطلبانه» داشتند. ادواردز آن شب مست بود و «جزئیات زیادی از آنچه اتفاق افتاد را به خاطر نمی‌آورد.» 

او به استفاده از یک چاقوی چهار اینچی اعتراف کرد و گفت که برازو را خارج از ماشینش چاقو زد. ادواردز با این تصور که برازو مرده است، از محل دور شد. 

چند ساعت بعد، دو شکارچی جسد برازو را در جاده Jumping Pound، حدود ۲۰ کیلومتری غرب شهر، پیدا کردند. 

نه زخم چاقو
او کاملاً برهنه بود و تنها یک کت سیاه بخشی از بدنش را پوشانده بود. لباس‌های خونی او در نزدیکی جسد پیدا شد. کالبدشکافی نشان داد که برازو زخم‌های دفاعی روی دست‌هایش داشت و نه بار چاقو خورده بود. 

تحقیقات اولیه به نتیجه نرسید و پرونده سرد شد. پلیس در دهه‌های بعد بارها این پرونده را بررسی کرد. 

در اواسط دهه ۱۹۹۰، پلیس پروفایل DNA مظنون را بر اساس نمونه اسپرم گرفته‌شده از بدن برازو تهیه کرد. در سال ۲۰۲۲، محققان از تکنولوژی IGG برای یافتن بستگان قاتل استفاده کردند و ادواردز را به عنوان مظنون اصلی شناسایی کردند. 

«بسیار رضایت‌بخش است»
در ۱۷ اکتبر ۲۰۲۲، پلیس یک لیوانی که ادواردز در رستوران A&W ساندره استفاده کرده بود را برداشت و آزمایش DNA انجام داد که با پروفایل مظنون مطابقت داشت. 

هر پنج عضو خانواده برازو که بیانیه‌های تأثیرگذار نوشته بودند، از RCMP و پلیس کلگری برای پیگیری این پرونده تشکر کردند. 

سروان فرح یگر از واحد قتل‌های تاریخی RCMP گفت: «شنیدن این که پرونده‌ای ۴۹ ساله به نتیجه رسیده است، بسیار رضایت‌بخش است. این فقط نتیجه تلاش‌های امروز ما نیست، بلکه تلاش‌های پلیس‌هایی است که در سال ۱۹۷۶ در صحنه جرم بودند و همچنین تیم‌های تحقیقاتی در دهه‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰.»