چهار سال پس از مرگ یک زن بومی در اتاق انتظار بیمارستان در نیاگارا، خانواده او هنوز منتظر رسیدگی پزشکی قانونی هستند

خانواده وینترستین معتقدند مرگ او در بیمارستان سنت کاترینز، انتاریو، قابل پیشگیری بود

چهار سال پس از مرگ یک زن ۲۴ ساله بومی در بیمارستان سنت کاترینز، خانواده او هنوز منتظر برگزاری تحقیقات پزشکی قانونی هستند تا بفهمند چرا مراقبت پزشکی بیشتری به او ارائه نشده است.

هدر وینترستین در تاریخ ۹ دسامبر ۲۰۲۱ با کمردرد شدید به بیمارستان ماروتا فمیلی (قبلاً بیمارستان عمومی سنت کاترینز) مراجعه کرد. او ابتدا با داروی تایلنول به خانه فرستاده شد، اما روز بعد بازگشت و در اتاق انتظار بیهوش شد و چند لحظه بعد درگذشت. خانواده او بعداً متوجه شدند علت مرگ عفونت خون ناشی از استرپ A بوده است.

عمه وینترستین، جیل لان، گفت: «مرگ هدر ما را ویران کرد.» و افزود: «خانواده او معتقد است که این مرگ قابل پیشگیری بود.»

خانواده وینترستین، او را انسانی زیبا و آرام توصیف کرده‌اند که والدین، حیوانات و رنگ صورتی را دوست داشت.

او ریشه‌هایی در دو جامعه بومی ساوگن و شش ملت گرند ریور دارد. خانواده او باور دارند که هدر به دلیل تبعیض و نژادپرستی سیستماتیک، مراقبت و ارزیابی پزشکی مناسب دریافت نکرده است؛ موضوعاتی که یک تحقیقات پزشکی قانونی می‌تواند بررسی کند و شاید به تغییراتی منجر شود که به بیماران بومی دیگر کمک کند.

بر اساس قوانین انتاریو، تحقیقات پزشکی قانونی معمولاً سال‌ها پس از مرگ فرد انجام می‌شود و محدودیت زمانی برای برگزاری آن وجود ندارد.

وزارت وزیر کلانتری اعلام کرده که تحقیقات پزشکی قانونی برای بررسی شرایط مرگ وینترستین و ارائه توصیه‌ها به هیئت منصفه انجام خواهد شد، اما هنوز تاریخ و مکان آن مشخص نشده است.

بررسی‌ها نشان می‌دهد که وینترستین در اولین مراجعه به بیمارستان با وجود داشتن علائم حیاتی غیرطبیعی، بدون ارزیابی مرخص شد و تشخیص پزشکی او بیشتر به مسائل اجتماعی اشاره داشته تا بیماری جسمی.

در روز بازگشت به بیمارستان، او دو ساعت و نیم در انتظار ماند و کارکنان غیرپزشکی و بیماران سعی کردند به او کمک کنند. یکی از بیماران او را در ویلچر به میز تریاژ هدایت کرد قبل از اینکه بیهوش شود.

هیئت بررسی اعلام کرد که احتمالاً تعصب ناآگاهانه نقش داشته است، زیرا هدر برچسب «اعتیاد» و «بی‌خانمانی» خورده بود.

بیمارستان نیاگارا تمام توصیه‌های هیئت بررسی را پذیرفته و اقداماتی انجام داده است از جمله:

• آموزش اجباری برای کارکنان درباره امنیت فرهنگی
• ایجاد فضای ویژه برای بیماران بومی در بیمارستان ماروتا
• تشکیل تیم خدمات سلامت و مصالحه بومی
• نمایش آثار هنری بومی در سراسر بیمارستان
• افزایش نمایندگی افراد بومی در نهادهای مشاوره و تصمیم‌گیری و جذب و آموزش مجدد کارکنان و پزشکان بومی

عمه وینترستین امیدوار است وقتی تحقیقات انجام شود، نوه‌اش عدالت را ببیند. او می‌گوید: «عدالت برای هدر وینترستین به معنای تغییرات پایدار، معنادار و تأثیرگذار در مراقبت سلامت بومیان خواهد بود.»

لان تأکید کرد که سیستم نیاز به بازنگری دارد و تبعیض و نژادپرستی ضد بومی باید در تمامی سطوح مراقبت‌های بهداشتی متوقف شود. تغییرات پیشنهادی شامل استخدام پرستاران و پزشکان بومی بیشتر و تضمین دسترسی برابر به خدمات درمان، پیشگیری و مشاوره سوءمصرف مواد است.

منبع خبر