او درخواست پیشاپیشی را امضا کرده است که شرایطی را مشخص می‌کند که تحت آن می‌خواهد به زندگی‌اش پایان دهد. او جزئیات را به اشتراک نمی‌گذارد، اما می‌گوید یکی از معیارها توانایی به خاطر سپردن فرزندانش است.

دمونتینی گفت: «این یک روند طولانی بود؛ پر از تأمل، گریه، ترس.»

او می‌گوید حالا که این کار انجام شده، با تصمیمش احساس آرامش می‌کند. انتخابی که اگر در جایی جز کبک زندگی می‌کرد، امکانش را نداشت.

قوانین کانادا درباره «کمک پزشکی به مرگ» (MAID) اجازه درخواست‌های پیشاپیش را نمی‌دهند؛ درخواست‌های مکتوبی برای مرگ با کمک پزشکی تحت شرایط مشخص که پیش از آن‌که بیمار توانایی ارائه رضایت را از دست بدهد، تنظیم می‌شوند.

گزارشی در سال ۲۰۲۳ از سوی کمیته مشترک پارلمانی درباره MAID توصیه کرد که قانون کیفری تغییر کند تا درخواست‌های پیشاپیش در مواردی که فرد به بیماری جدی و درمان‌ناپذیری مبتلا می‌شود که به ناتوانی در تصمیم‌گیری می‌انجامد، مجاز باشد.

این کمیته نوشت: «درخواست پیشاپیش باید داوطلبانه، بدون اجبار، با تأمل کافی و از سوی فردی با ظرفیت تصمیم‌گیری لازم ارائه شود.» اما این تغییر تاکنون انجام نشده است.

قانون‌گذاری استانی در کبک با تضمین اینکه پزشکان به دلیل ارائه این خدمت تحت پیگرد کیفری قرار نمی‌گیرند، درخواست‌های پیشاپیش برای MAID را مجاز می‌داند.

سازمان «مرگ با کرامت کانادا» می‌گوید وقت آن رسیده که دولت فدرال اقدام کند.
 هلن لانگ، مدیرعامل این سازمان گفت: «بدون قانون‌گذاری فدرال، هر استان ناچار است به‌طور جداگانه قانون خود را تدوین و اجرا کند.»

پاییز امسال، وزارت بهداشت کانادا نتایج گزارشی را که درباره درخواست‌های پیشاپیش سفارش داده بود منتشر کرد؛ گزارشی که نشان می‌دهد حمایت گسترده‌ای در میان کانادایی‌ها از این اقدام وجود دارد، هرچند نگرانی‌هایی درباره تدابیر حفاظتی لازم نیز مطرح است.

در کبک تاکنون بیش از ۱۷۰۰ نفر درخواست پیشاپیش ثبت کرده‌اند.

اندیشکده مسیحی «کاردِس» با هرگونه گسترش رژیم کمک به مرگ مخالفت کرده و خواستار تقویت تدابیر حفاظتی است.
 ربکا واچون، مدیر برنامه سلامت این گروه گفت: «در سطح بین‌المللی، حوزه‌های قضایی بسیار کمی درخواست پیشاپیش MAID را در قوانین خود دارند، بنابراین داده‌های زیادی درباره کارکرد آن در دست نیست.»
 او افزود: «همان داده‌های محدود موجود نشان می‌دهد این موقعیت‌های اخلاقی تا چه اندازه پیچیده و دشوارند.»

واچون گفت الزام به ارائه رضایت، یکی از مهم‌ترین تدابیر حفاظتی در قانون کاناداست.
 کاردس خواهان ایجاد یک نهاد مستقل برای نظارت و اجرا در کاناداست. واچون گفت این گروه نگران است که تازه‌ترین داده‌های وزارت بهداشت کانادا نشان می‌دهد MAID در سال ۲۰۲۴ حدود یک مورد از هر ۲۰ مرگ را تشکیل داده است.

لانگ گفت این اعداد صرفاً بازتاب انتخاب‌های فردی مردم است. او اشاره کرد که داده‌ها همچنین نشان می‌دهد بیش از ۶۵ درصد افرادی که با کمک پزشکی جان خود را پایان داده‌اند، به سرطان مبتلا بوده‌اند.
 او گفت: «در واقع، آن‌ها به‌دلیل سرطان در حال مرگ بودند. MAID فرآیندی بود که از طریق آن تصمیم گرفتند به زندگی‌شان پایان دهند.»

دولت لیبرال هیچ نشانه‌ای نداده که قصد تغییر قوانین موجود را دارد.
 سخنگوی وزیر دادگستری، شان فریزر، به پرسش‌های مشخص پاسخ نداد و تنها بیانیه کوتاهی فرستاد که در آن MAID «موضوعی پیچیده و عمیقاً شخصی» توصیف شده است.
 در بیانیه‌ای از سوی لولا داندیبایِوا آمده است: «ما به همکاری با استان‌ها و قلمروها و متخصصان پزشکی درباره اجرای نظام MAID در کانادا ادامه خواهیم داد.»

دمونتینی گفت تصویر روشنی از آنچه با پیشرفت بیماری‌اش در پیش است دارد و نمی‌خواهد مانند پدرش سال‌های پایانی عمر را بگذراند. افراد جوان با تشخیص او می‌توانند دهه‌ها زندگی کنند.
 او گفت: «چون جوان هستیم، بدن‌مان احساس می‌کند در وضعیت خوبی است؛ فقط مغز است که مشکل دارد.»

منبع خبر