خانه‌ای تازه برای قطعات انفجار هالیفکس

حدود یک‌سال و نیم پس از کشف قطعات بزرگ و زنگ‌زده‌ی کشتی مونت-بلان در جریان لایروبی بندر هالیفکس، اکنون تکلیف برخی از این قطعات تاریخی مشخص شده است. یکی از تکه‌های بزرگ که اندازه‌ای در حد یک خودرو و وزنی حدود ۷۲۵ کیلوگرم دارد، قرار است پس از مرمت در محوطه‌ی موزه دریایی هالیفکس به نمایش گذاشته شود.

در جریان توسعه‌ی کشتی‌سازی شرکت ایروینگ، بیش از ۱۰۰ قطعه از مونت-بلان از میان ۱۰۰ هزار تن گل‌ولای و مواد خارج‌شده از بستر دریا پیدا شد. این بخش‌ها مربوط به محدوده‌ی اسکله شماره‌ی ۶ در سال ۱۹۱۷ بودند؛ جایی که کشتی مونت-بلان پس از برخورد با کشتی نروژی ایمو به آن‌سو رانده شد و منفجر گردید.

اهمیت فرهنگی و تاریخی قطعات

مریلین دیویدسون الیوت، ساکن شمال هالیفکس که پدرش در دو سال و نیمگی بر اثر این انفجار نابینا شده بود، می‌گوید این قطعات بخشی مهم از تاریخ و هویت شهر هستند—even اگر یادآور روزی تلخ باشند. او برای سخنرانی‌هایش یک تکه فولاد ۸۲ سانتی‌متری و دو میخ پرچ از مونت-بلان دریافت کرده است؛ قطعاتی که موج‌دار شدن‌شان نشان‌دهنده‌ی شدت بی‌سابقه‌ی انفجار است—انفجاری که پیش از عصر اتمی، بزرگ‌ترین انفجار ساخت بشر محسوب می‌شد.

نمایش در موزه و کاربرد آموزشی

موزهٔ دریایی هالیفکس که در زمان حادثه محل یکی از بیمارستان‌های امدادرسان بوده، بزرگ‌ترین قطعه‌ی کشف‌شده را در فضای باز نصب خواهد کرد. مدیر موزه می‌گوید بازدیدکنندگان با دیدن این قطعه عظیم بهتر می‌توانند قدرت ویرانگر انفجار ۱۹۱۷ را درک کنند و همچنین به نقش حیاتی هالیفکس در پشتیبانی جنگ جهانی اول پی ببرند.

برنامه‌های پژوهشی و سرنوشت باقی قطعات

استان نوااسکوشیا اعلام کرده که قرار است اسکن سه‌بعدی قطعات توسط کالج محلی NSCC و موزه نوااسکوشیا انجام شود. با وجود تماس با موزه‌ها و نهادهای مختلف برای استفاده آموزشی یا نمایشی، حجم زیاد قطعات ممکن است باعث شود بخش زیادی از آنها دوباره به اعماق بندر بازگردانده شود—کاری که الیوت امیدوار است اگر انجام شد، با مراسمی محترمانه همراه باشد.

او همچنین آرزو می‌کند یکی از قطعات مهم در برج یادبود انفجار هالیفکس در پارک فورت نیدهام نصب شود؛ جایی که به صورت نمادین یاد قربانیان را زنده نگه می‌دارد. اما شهرداری هنوز پاسخ شفافی درباره این موضوع نداده است.

منبع خبر