کشاورز نیوفاندلند می‌گوید: در تمام عمرم چنین خشکسالی ندیده‌ام؛ «حتی نزدیک هم نبوده»

موبایل، نیوفاندلند و لابرادور – هوای گرم و خشک غیرمعمول که بیشتر مناطق نیوفاندلند و لابرادور را فرا گرفته، باعث خشکی محصولات و تشنگی دام‌ها شده و کشاورزان را امیدوار به بارانی پیوسته کرده است.

بر اساس تحلیل وزارت کشاورزی کانادا، مناطق شرقی جزیره کمتر از نیمی از میزان بارندگی معمول را دریافت کرده‌اند، در حالی که دمای هوای سنت‌جانز بین ۲ تا ۴ درجه بیشتر از حد نرمال بوده است.

طبق اندازه‌گیری‌های «پایش خشکسالی کانادا»، بیشتر استان در وضعیت «غیرعادی خشک» قرار دارد و منطقه شمال‌شرقی شامل سنت‌جانز، بوناویستا و گندر دچار «خشکسالی متوسط» است.

استیو مک‌براید می‌گوید: «ما ۱۲ سال است که تقریباً خارج از شبکه برق‌رسانی در مزرعه زندگی می‌کنیم و تا به حال چیزی شبیه به این ندیده‌ایم. حتی نزدیک هم نبوده.»

استیو و همسرش، لیزا مک‌براید، کشاورزان خودکفا هستند و تلاش می‌کنند بیشتر غذای خود، از جمله سبزیجات، تخم‌مرغ و شیر را خودشان تولید کنند.

او ادامه می‌دهد: «بین بوقلمون‌ها، بزها، اردک‌ها و زنبورها، این کار برای ما دو نفر واقعاً زیاد است. باید روزانه به میلیون‌ها دهان غذا و آب بدهم.»

از اوایل ماه ژوئن، چاه آب مک‌براید خشک شده و گیاهان و چمن‌هایش هم رنگ خود را از دست داده‌اند. حیواناتش نیز نشانه‌هایی از فشار ناشی از شرایط آب و هوایی نشان می‌دهند؛ مصرف آب آن‌ها تقریباً دو برابر شده و بزهایش برای فرار از آفتاب در سایه یا پناهگاه‌ها پنهان می‌شوند.

او با خنده‌ای تلخ می‌گوید: «اردک خشک، اردک خوشحالی نیست.»

استیو و لیزا برای جبران کمبود آب، روزی یک یا دو بار به یک برکه آب شیرین در نزدیکی خانه‌شان می‌روند تا سطل‌های ۵ گالنی را پر کرده و برای حیوانات‌شان بیاورند.

استیو می‌گوید: «این وضعیت تا سپتامبر ادامه دارد؛ مگر اینکه یک کامیون آب بیاید و یک مخزن هزار لیتری را برایمان پر کند، که البته خودش هزینه اضافی دارد.»

در مزرعه «لستر فارم شاله» در سنت‌جانز، مالک آن، جیم لستر نیز سردرگم است.

او این تابستان با برنامه «آزمایشگاه‌های زنده» وزارت کشاورزی کانادا همکاری کرده تا رطوبت خاک مزرعه‌اش را اندازه‌گیری کند.

او می‌گوید: «در حالت ایده‌آل، عدد رطوبت باید حدود ۱۰ درصد باشد. اما تا پایان جولای، خاک ما فقط ۳ درصد رطوبت دارد.»

لستر اضافه می‌کند: «یک زمانی در نیوفاندلند نیازی به سیستم آبیاری نبود. بعد از حدود ۱۵ سال، آبیاری یک تجمل به حساب می‌آمد. اما حالا واقعاً یک ضرورت شده.»

چمنزارهای زرد و کوتاه در مزرعه‌اش نشان‌دهنده شرایط سخت امسال هستند. او می‌گوید احتمال دارد مجبور شود بخشی از دام‌هایش را بفروشد یا برای ادامه تغذیه دام‌ها یونجه بیشتری بخرد؛ که هر دو گزینه هزینه‌بر خواهند بود.

او پیش‌تر هم در تابستان مجبور شده بود با یونجه دام‌ها را تغذیه کند، اما آن‌بار به‌خاطر بارندگی بیش از حد بوده، نه خشکسالی.

لستر در پایان گفت: «امسال خیلی‌ها مجبور می‌شن دام‌هاشون رو زودتر از مراتع عمومی به خونه بیارن، در حالی که معمولاً دام‌ها تا اول دسامبر یا حداقل پایان اکتبر اونجا می‌مونن.»

منبع خبر