مایکل کین اعلام بازنشستگی کرد و تایید کرد که «فرار بزرگ» آخرین فیلم او خواهد بود

مایکل کین، ستاره سینمای بریتانیایی که هشت دهه فعالیت حرفه‌ای او را در برگرفته و فیلم‌هایی از «شغل ایتالیایی» تا «شوالیه تاریکی» را بازی کرده است، بازنشستگی خود را از بازیگری تایید کرد.برنده دو جایزه اسکار که 90 سال سن دارد، روز شنبه در پادکست «بهترین های امروز» اعلام کرد. کین گفت: “من مدام می گویم که بازنشسته خواهم شد” و افزود: “خب، اکنون هستم.” او تایید کرد که «فرار بزرگ» که اوایل این ماه اکران شد، آخرین کنسرت بازیگری او خواهد بود و گفت: «من نقش اصلی را بازی کردم و نقدهای باورنکردنی دریافت کرد.

تنها بخش هایی که اکنون قرار است به دست بیاورم، مردان مسن هستند – پیرمردهای 90 ساله، یا شاید 85 ساله، می دانید – و فکر کردم خوب می توانم با همه اینها ترک کنم. من نظرات فوق العاده ای دارم برای شکست دادن اینها چه کار کنم؟» کین در این فیلم در کنار گلندا جکسون فقید، نقش برنارد جردن، پیرمرد 90 ساله ای را بازی کرد که برای شرکت در هفتادمین سالگرد فرود در روز D-Day در فرانسه از خانه مراقبت فرار می کند.

سرفصل های برتر سرگرمی، همه در یک مکانما در فیلم لحظات خوبی را سپری کردیم و من فکر کردم، می‌دانی، چرا الان اینجا را ترک نکنی؟» کین اضافه کرد. الیور پارکر کارگردان «فرار بزرگ» همچنین در پادکست گفت: «مایکل این توانایی را دارد که عملکرد خود را به چیز دیگری تبدیل کند» و این کاریزما و «حضور محض» او را اعتبار می‌دهد.

کین فعالیت بازیگری خود را در اوایل دهه 1950 روی صحنه شروع کرد، قبل از اینکه اولین فیلم خود را در سال 1956 بازی کند. او که در ابتدا موریس جوزف میکلوهایت، جونیور نام داشت، نام نمایشی کین را – برگرفته از فیلم «شورش کین» در سال 1954 – برگزید و بعداً آن را قانونی کرد.

کین نقش ماموران مخفی، پسران بازی، ماجراجویان، معلمان مدرسه و قاتلان را بازی کرده است. او نقش جاسوس بریتانیایی هری پالمر را در پنج فیلم بازی کرد که شهرت آن پس از اولین بازی او در این نقش، در فیلم درام هیجان انگیز «پرونده Ipcress» در سال 1965 به دست آمد. وقفه بزرگ بعدی او یک سال بعد اتفاق افتاد، زمانی که در سال 1966 در کمدی رمانتیک «الفی» در نقش یک راننده نابکار بازی کرد.

کین اولین جایزه اسکار خود را برای نقش مکمل در فیلم وودی آلن در سال 1986 با عنوان “هانا و خواهرانش” دریافت کرد و دومین جایزه اسکار را برای نقش مکمل دیگر در فیلم “قوانین خانه سیب” در سال 1999 دریافت کرد. او در سال 1975 در فیلم ماجرایی جان هیوستون «مردی که پادشاه می‌شود» در کنار شان کانری بازی کرد. در سال 2002 در فیلم اقتباسی گراهام گرین «آمریکایی آرام» نقش یک روزنامه نگار را در ویتنام بازی کرد. و نقش پیشخدمت آلفرد پنی‌ورث را در فیلم «شوالیه تاریکی» در سال 2008 بازی کرد.

کین در سال 1993 به عنوان فرمانده نشان امپراتوری بریتانیا (CBE) منصوب شد و در سال 2000 به او نشان شوالیه رسید. او همچنین کتاب نوشته است و در پادکست گفته است که 160 فیلم ساخته است و “همیشه دوست داشته نویسنده شود.” او گفت در حالی که دیگر بازیگری وجود نخواهد داشت، “نویسندگی وجود خواهد داشت.”

او گفت: «نکته ای که در مورد فیلم سازی وجود دارد این است که باید ساعت 6.30 صبح از خواب بیدار شوید، یک سواری طولانی با ماشین خونین یاد بگیرید و سپس به آنجا بروید و تا ساعت 10 شب کار کنید. با نوشتن “لازم نیست از رختخواب بلند شوی.